Caroline Helming

Jak zetknęłaś się z koncepcją kołder obciążeniowych?

Znałam już tę koncepcję z mojej pracy jako terapeutka zajęciowa zajmująca się dziećmi z różnymi diagnozami (opóźnienie rozwoju, ADHD, autyzm). “Ciężkie kołdry” i “woreczki z piaskiem” należą do podstawowego wyposażenia każdego dobrego gabinetu terapii zajęciowej. My, terapeuci zajęciowi, używamy ich głównie do promowania percepcji głębi. W międzyczasie jestem konsultantką snu niemowląt i maluchów i wiem jak ważne jest, aby maluchy czuły się bezpieczne i przytulane. Pozwala im to odprężyć i zrelaksować się, a tylko zrelaksowane dzieci mogą dobrze spać. Ponieważ jednak nie miałam doświadczenia w stosowaniu kołder obciążeniowych, a teorię stojącą za nimi uważam za absolutnie spójną, bardzo chciałam wypróbować te kołdry.

Co sądzisz o stosowaniu kołdry obciążeniowej?

Właściwie to kupiłam kołdrę obciążeniową dla mojego syna. Śpi dobrze, ale jego motoryka jest zawsze bardzo niespokojna. Muszę jednak przyznać, że sama korzystam z kołdry przy każdej możliwej okazji. Oczywiście nie pasuje do mojej wagi i rozmiaru, ale i tak jestem nią zachwycona i na pewno sama kupię kolejną dla siebie. Uczucie pod kołdrą jest bardzo przyjemne – prawie jak przytulanie. Miłe i uspokajające uczucie.

W jakich dziedzinach medycyny stosowanie kołder obciążeniowych ma według Ciebie sens?

Wyraźnie widzę sens stosowania kołder obciążeniowych w zaburzeniach snu i niepokoju w każdym wieku (od około roku). Uważam, że mają one duży, pozytywny wpływ w tych dziedzinach. Ponadto, dostrzegam potencjał w dziedzinie pediatrii u dzieci, które na przykład mają trudności z poczuciem własnej wartości lub uspokojeniem się.

Twoje wnioski z osobistego lub medycznego punktu widzenia?

Jestem wielką fanką tej koncepcji. Zarówno do użytku prywatnego, jak i zawodowego, mogę polecić kołdrę bez zastrzeżeń. Spokojny sen w poczuciu bezpieczeństwa jest błogosławieństwem dla wszystkich. A kto nie lubi być przytulany i czuć się bezpiecznie?